Przejdź do zawartości

Pochodna zbioru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pochodna zbioru – dla danego zbioru w przestrzeni topologicznej zbiór wszystkich jego punktów skupienia[1]. Pochodną zbioru oznacza się niekiedy także

W przestrzeni T1 pochodna ma następujące własności:

  1. – pochodna jest zbiorem domkniętym
  2. – dla dowolnej rodziny zbiorów przestrzeni [2].

Elementy to punkty izolowane zbioru Punkt wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje otoczenie otwarte punktu takie, że

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]
  • gdzie oznacza zbiór liczb wymiernych, rzeczywistych.

Pochodna Cantora-Bendixsona

[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie liczbą porządkową, niech będzie przestrzenią topologiczną, podzbiorem Pochodną Cantora-Bendixsona rzędu zbioru definiujemy przez indukcję pozaskończoną w następujący sposób

Dla każdego zbioru istnieje liczba porządkowa taka, że Najmniejszą liczbę porządkową o tej własności nazywamy rangą Cantora-Bendixsona zbioru a zbiór nazywamy jądrem doskonałym zbioru Jądro doskonałe jest zbiorem doskonałym. Jeśli jest zbiorem domkniętym, to jego jądro doskonałe jest w nim zawarte.

Jeśli dla przestrzeni topologicznej istnieje liczba porządkowa taka, że to jest tzw. przestrzenią rozproszoną.

Jeśli to ranga Cantora-Bendixsona zbioru jest przeliczalną liczbą porządkową, symbolicznie Wynika to z faktu, że ciąg składa się ze zbiorów domkniętych. Gdyby ten ciąg nie stabilizował się po przeliczalnie wielu krokach, to byłby nieprzeliczalnym ciągiem zstępującym zbiorów domkniętych, co przeczyłoby ośrodkowości

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pochodna zbioru, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-28].
  2. Kazimierz Kuratowski: Wstęp do teorii mnogości i topologii. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1962, s. 105.